[feed
]

 

۱۱ فروردین ۱۳۸۱

 

چلوكباب البرز هم از پذيرش جوانان مجرد معذور است.بعد از منع ورود عزب هاي عزيز به شهربازي،چشم مان به اين يكي روشن.(آقا عليرضا!اگر رفتم زن گرفتم،نگي چرا؟شوخي نيست،چلو كباب البرز است!)ولي جالبه،ميشه صحنه هايي از اين دست را در ذهن متصورشد: ـ عزيزم!تو براي چي با من ازدواج كردي؟ ـآخه ميدوني......من از بچگي،چلو كباب خيلي دوست داشتم...... يا اين يكي: ـببين!من از ترن هوايي مي ترسم..... ـنشد ديگه!اين يكي از شرايط ازدواجمون بود،به همين زودي يادت رفت.....

جلال آریان؛

...........................................................................................................................

 

 

پكيجم دوباره خراب شده،الان دو روزه.خوش انصاف، دقيقا مي دونه كي بايد خراب بشه.دفعه پيش وسط زمستان،توي آن سرمايي كه منجر به تنها برف تهران شد،زد و از كار افتاد و وقتي درست شد كه آن جبهه هواي سرد فرسنگ ها از آسمان تهران دور شده بود.من مانده بودم و يك سرما خوردگي حسابي ويك فقره فاكتور بيست هزار توماني.الان هم كه وسط اين تعطيلات، دستم به هيچ جا نمي رسه.........عليرضا ديدتش و مي دونه من چي مي گم.يا آن هيكل به آن بزرگي،فهميده كه لازمش دارم،ناز مي كنه! به خودش هم گفتم اصلا از عملكردش راضي نيستم.اگر با واحد بغلي مشترك نبودم،تا حالا صد بار با يك دونه شوفاژ ديواري بوتان عوضش كرده بودم.....................

جلال آریان؛

...........................................................................................................................

 

 

اگر تغييري دراين صفحه ايجاد شده،به لطف و همياري خانم روحاني است كه همبن جا ازايشان تشكر مي كنم.هر چند خودم هنوز نمي توانم وبلاگ را ببينم،حتي با آن لينك مربوطه......خيلي ستمه،نه؟

جلال آریان؛

...........................................................................................................................

 

۱۰ فروردین ۱۳۸۱

 

اين سطور مثل اينكه خواننده هم داره....البته به لطف عليرضاي عزيز كه ما رولينك كرده........امان از رفيق ناباب!خلاصه مطلب اينه كه دانش كامپيوتري اينجانب بسيار ضعيف است.در موارد زير احتياج به راهنمايي دارم: اسم اين وبلاگ وهم سبز است ولي همون طور كه مي بينيد عنوانش درست ديده نمي شود.چه بايد يكنم؟ چگونه آدرس ميل خودم را از طريق اوت لوك فعال كنم؟ نمي دانم اشكال از كاميپوتر من است يا از سايت بلاگر كه نمي توانم وبلاگ هاي دوستان(حتي وبلاگ خودم) راببينم....... آخرين مشكل هم اين كه چگونه مي شود وبلاگ يك نفر را لينك كرد يعني همين بلايي كه عليرضا سر من آورده! عجالتا ملالي نيست جز همين هايي كه عرض شد!نمي دونم با اين همه مشكل چه جوري نفس مي كشم هرگونه نظر و راهنمايي احتمالي را لطفا به اين آدرس بفرستيد...........ممنون. jalal_aryan@yahoo.com

جلال آریان؛

...........................................................................................................................

 

۹ فروردین ۱۳۸۱

 

اين براي عليرضا است:پيش از اينت،بيش ازين انديشه عشاق بود مهر ورزي تو با ما شهره آفاق بود ياد بادآن صحبت شبهاكه با نوشين لبان بحث سر عشق وذكر حلقه عشاق بود

جلال آریان؛

...........................................................................................................................

 

 

اضطراب تو از آن چيزي است كه قراراست در آينده اتفاق بيافتد،چيزي كه شايد هرگز اتفاق نيافتد.به فكر امروز باش چون آينده،خود از خويشتن مراقبت خواهد كرد!

جلال آریان؛

...........................................................................................................................

 

۷ فروردین ۱۳۸۱

 

من از نهايت شب حرف مي زنم من از نهايت تاريكي و از نهايت شب حرف مي زنم اگر به خانه من آمدي براي من اي مهربان!چراغ بياور و يك دريچه كه از آن به ازدحام كوچه خوشبخت بنگرم

جلال آریان؛

...........................................................................................................................

 

۵ فروردین ۱۳۸۱

 

در انتهاي هر سفر در آينه دار و ندار خويش را مرور مي كنم اين خاك تيره،اين زمين پاپوش پاي خسته ام اين سقف كوتاه،آسمان سرپوش چشم بسته ام اما خداي دل! در آخرين سفر در آينه به جز دو بيكرانه كران يه جز زمين و آسمان چيزي نمانده است گم گشته ام،كجا؟ نديده اي مرا؟

جلال آریان؛

...........................................................................................................................

 

۴ فروردین ۱۳۸۱

 

وقتي باد با گيسوانت بازي مي كند،مي دانم كه مال مني..........

جلال آریان؛

...........................................................................................................................

 

۳ فروردین ۱۳۸۱

 

قانون بقاي ماده و انرژي :بايد از چيزي كاست تا به چيزي افزود...........

جلال آریان؛

...........................................................................................................................

 

 

وقتي از عرض نگاهم مي گذري،غرق تماشاي نيمرخت مي شوم.

جلال آریان؛

...........................................................................................................................

 

۲۷ اسفند ۱۳۸۰

 

در بهاران كي شود سرسبز سنگ؟ خاك شو تا گل برويد رنگ رنگ اينم به خاطر ابنكه نگويند وبلاگت به روز نيست...........

جلال آریان؛

...........................................................................................................................

 

۲۶ اسفند ۱۳۸۰

 

...............خدايا........چگونه زيستن را به من بياموز، چگونه مردن را خود خواهم آموخت.................

جلال آریان؛

...........................................................................................................................

 

۱۸ اسفند ۱۳۸۰

 

من قامت بلند تورا در قصيده اي با نقش قلب سنگ تو تصوير مي كنم..................

جلال آریان؛

...........................................................................................................................

 

 

بي تو نه بوي خاك نجاتم داد نه شمارش ستاره ها تسكينم چرا صدايم كردي؟ چرا؟

جلال آریان؛

...........................................................................................................................

 

۱۴ اسفند ۱۳۸۰

 

آيا چه كس تو را از مهربان شدن با من مايوس مي كند؟

جلال آریان؛

...........................................................................................................................

 

 

به جز حضور تو هيچ چيز اين جهان بيكرانه را جدي نگرفته ام حتي عشق را

جلال آریان؛

...........................................................................................................................

 

 

افق عمودي است و حركت فواره وار...................

جلال آریان؛

...........................................................................................................................