جاتون سبز!امشب يك سبزي پلو با ماهي درست كردم كه نزديك بود از شدت خوشمزگي اش انگشت هايم را هم همراهش بخورم.كي مي گه آشپزي سخته؟دردسر داره؟وقت گيره؟اصلا هم اين طور نيست.در بعضي مواقع مي تونه خيلي هم سرگرم كننده باشه.الان كه دارم اين چند خط را مي نويسم،شامم را خوردم،ظرفهامو شستم،چائي مو دم كردم و مثل پسراي خوب نشستم دارم وبلاگمو مي نويسم(فقط به اين خاطر كه در حالت ايستاده آدم زود خسته مي شه) حالا كه اين نظريه “تناسخ“بين وبلاگ نويسان عزيز بدجوري طرفدار داره،بذاريد منم بگم احتمالا در زندگي قبلي ام يك كدبانوي تمام عيار بوده ام.از ظواهر امر كه اين طور بر مي آيد. غرض اصلي ام از آن لاين شدن،فقط نوشتن چند تا “لم“آشپزي بود كه گفتم شايد به درد آيندگان بخوره.فقط همين. ـبر خلاف نظر همه،سبزي-غير از همون رنگي كه به پلو مي ده ـدر سبزي پلو نقش چنداني بازي نمي كنه.مهم اينه كه خودتون چقدر سبز باشين. ـخام خواري صفت مردان خداست.اين همه مخلوق خداوند تبارك و تعالي،ماهي را خام خام مي خورندـاون هم با همه حشو و زوايدش ـ هيچي شون هم نميشه.يك كمي سعي كنيد با طبيعت آشتي باشيد. پلو،انواع و اقسام نداره،فقط يك جورش خوشمزه است:“حالت خميري وارفته“البته بدون نمك وبدون روغن.جفتش ضرر داره نكته كه زياده ولي من بايد برم؛خودتون كه مي دونيد خوردن چائي جوشيده اصلا لطفي نداره..........

جلال آریان؛ ۲۰:۴۶